الواحد مش عارف يقول ايه ولا ايه ولا ايه ولا ايه ...ولكن يبدو اننا ساكتب الكثير
لا ادرى ان كنت استطيع ان اضع كل ما فى عقلى وبالى كما هو وان ارتبه ام لا
فهذا العقل فى فوضى عارمة منذ قرابة 6 اشهر
هذة الروح المرهقة بكل معنى الكلمة
هذا التعب الذى لا ينتهى ولا ادرى متى سينتهى وهل ده هو ان الواحد كبر وده عادى
ولا دى حالة لوحدها هتتغير مع الايام ؟
حاسه باحباط وهبل وغباء ومزيج من المشاعر المتخلفة فى ان واحد
مقدرش اقول عليها غير كده لانى فعليا مبقتش فاهمه نفسى
لدرجة انى بقيت اقسو عليها كتيير بس الحمدلله يمكن دلوقتى فهمت حاجات مكنتش واخدة بالى منها
واتعلمت دورس السنين عشان اتخرس ومقولش كلمة بعد كده
بس هى الحياة كده كلها دروس والواحد بيتعلم كل يوم
حتى الكتب فى اسبوع مقرتش وعندى كتابين مؤجلين من اسبوعين قبلهم
اشعر بغضب عارم على نفسى يتخلله كره لنفسى بس هعمل ايه -_-
هحاول ابدأ مع نفسى من جديد وماله محدش اتعلم من فراغ
هبطل ابص لنفسى انى كبرت اويي وضيعت سنيين عمرى هباء
هبدأ افكر بايجابية اللى بقالى شهور مفكرتش بيها
* بكره الحالة الغير معرفة دى حالة السلبية *
انا بكره 2013 كلها من اولها لاخرها لانها من اولها لاخرها كنت مرهقة روحيا جداا
وزاد الموضوع على ماوصلنا لاخر السنة
اما السنة دى بقى فبدايتها مش موفقة اوي
كنت ف حالة غير معرفة ..بالاضافة الى انى مريضة من اول العام :\
من كرهى فى 2013 بقيت اكره اى حاجة فيها 13
وللاسف خطوبتى كانت يوم 13
يعنى يوم 13 هيلزقلى لفترة طويلة قد تصل لاخر العمر -_-
ع العموم بعيدا عن الارقام ومش الارقام بس عامة مش بستريح للرقم من السنة نفسها
من ساعتها وانا بيجيلى برد كتيير ومهبب ودرجة عالية بقالى سنين مشفتهاش
يمكن اخر مرة كنت بعيي بالشكل ده كان
فى نصف سنة 2011 لما اتلزقنا ترم تانى شهرين زى الفل
المشكلة انى ملحقتش اخف عشان اعيا تانى دلوقتى
مكملتش اسبوع وكنت تقريبا ف الاسبوعين دول عندى البرد الطفيف
-_-
بدعى ربنا يصبرنى عشان بجد حاسه ان خلاص مش قادره اصبر او استحمل وزهقت من الحالة دى
غير الزهق الجسدى المرضى
الزهق الروحى عندى انى زهقانه من نفسى انى معملتش اى حاجة من الحاجات اللى نفسى اعملها
حتى محاولتش ..ولو بدأت مبكملش
اكترحاجة بكرهها ف حياتى انى اعيش سلبية مليش وجود او ابقى زى اى حد عابر فى الحياة
نفسى اعمل حاجات كتيير
بس نفسى هى اللى موقفانى ..اصل مفيش غيرها اللى هيوقفنى
بس انا اتغيرت عامة دلوقتى
مش هقول بقى اما اخف هبقى اعمل واسوف اسلوب التسويف اللانهائى اللى ملهوش معاد
الميعاد اللى عمره مبيجيش اللى احنا نفسنا منعرفش امتى
بكرهه
ولما اتخيل نفسى معملتش اى حاجة مفيدة ف حياتى بكرهنى
-_-
المهم انا هحاول قدر المستطاع ان مخليش حالة الزهق المقرفة تسيطر عليا
لانى زهقانة وغضبانة وكل المشاعر السلبية
نفسى افوووووووووووووق بقى
التغيير بقى :
انى مش هستسلم للمرض وانام وخلاص واضيع ايام بزيادة من حياتى
حتى لو تعبى هيقتلنى ..بس ع الاقل هيرفع من معنوياتى ..اللى بدورها حتى لو عييت هقدر اخف ولو ايه
انا بحاول بجد انى مخسرش اخر ذرة امل جوايا
لانها ذره بتروح وبتيجى
خايفة من اليوم اللى تروح فيه ومتجيش
يااااااااارب
