نواجه هذا الشعور يوميا وبشكل متكرر
ويصاحبه ايضا سوء الظن بك
لا اعلم ماهى مشكلة الاخرين ..اينسون هم ؟ *ينسون ولا قرفة * هههه ..بينسوا ولا مبياخدوش بالهم
لماذا لايفكرون بالاخرين ويضعون نفسهم فى اماكنهم ويروا ماذا يفعلون؟
المشكلة فعلا لما تبقى بتعمل وبتعمل ويرجع يتقال لك انت مبتعملش
زى بالظبط اللى قعد يذاكر 3 ايام ودخل الامتحان الشفوى ومعرفش يجاوب
اولا يوم غريب وادائى كان ضعيف فى الامتحان اليوم
ثانيا : انا لا احب التأخر فى الرجوع للمنزل .. ببساطة اشعر بالاختناق والقلق والتوتر طالما انى بعيده عن المنزل
ولكن عندما تأخرت اليوم بسبب المراجعة اللى حتى محضرتهاش كلها وسيبتها عشان الحق اروح
ووجهت بكلام كثير مع انى لا احب التأخير احب وقت الصباح واخر وقت ليا بره اكون داخلة البيت ع المغرب* دا كبيرى اما اتأخر اتأخر جدا* وهم يعرفون ذلك وهذا حدث رغما عنى وهاتفتهم مرتين مرة قبل المراجعة ومرة اما ركبت المترو
عرفت بقى من شوية ان فى واحدة كانت هتتخطف وتتسرق بمعنى اصح من قدام المحطة بتاعتنا بس من الناحية التانية *مش اللى بنزل منها*
الصراحة حاجة تخنق
ثالثا: نتيجة لثانيا وانى كنت عايزة اروح بدرى عشام متأخرش وميقلقووش ومش مشكلة تصوير الورق وبكره الصبح حتى لو روحت للورق بس عادى جدا *برغم ان المشوار تقيل على قلبى جدا* بس هروحه عشان امتحان السبت
لما خرجت من المراجعة كان فى بالى انى هصور الورق وبعدين اروح والدنيا هتكون ممش زحمة فى المكتية
بمجرد خروجى من الصالة ..خفت كان معايا صاحباتى بس قلنا خليها بكره عشان الدنيا ليلت اوي وكمان مش هنعرف نقف لوحدنا والتصوير هياخد وقت مش اقل من نصف ساعة وممكن توصل لساعة وكده
بعت رسالة لاصحابى اللى جوا يخرجواعشان نروح ..مردوش عليا وكانوا مصممين ع انهم يكملوا
احنا خدنا بعضنا ومشينا وسيبنا باقى الجروب يروحوا مع بعض ..برغم اننا كان نفسنا نبقى كلنا مع البعض العدد بيبقى اكتر
المهم زعلوا وكلمونى المشكلة اننا انقسمنا فى فريقين
فريق كان عايز يحضر والنصف التانى مش عايزين يحضروا
النصف اللى حضر عايزين يصوروا الورق دلوقتى وخلاص عشان مننزلش بكره
والنصف التانى *اللى انا منهم* عايزين نروح بسرعة عشان الوقت اتأخر وكل واحد مننا المنطقة عنده مش امان اوي
وقلنا نيجى نجيب الورق اللى ناقص ونصور ورق تانى الصبح احسن وامان وكده
لا النصف ده فاهم ده ولا دول فاهمين دول
ووقعت انا فى النصف
واستلمت كلام من هنا ومن هنا
دا غير اللوم اللى تقبلته انى تخليت عن اللى قلته وغيرت رأيي من انى اصور النهارده
مكالمات هاتفية زودت الوضع سوءا
ووراء بعض .. اقتراحات اقتراحات وكل واحد فى دماغه حاجة واحدة بس
غير قابلة للتغيير
انا مش بحب انزل يوم اجازتى الكلية بس هنزل عشان الورق عشان الصبح احسن بكتيير مش أأخر نفسى
زياده ..الحمدلله الذى حفظنى ويحفظنى فى كل وقت :)
رابعا: انا من النوع اللى بحب اروح بدرى عشان مبحبش باليل ...بحب اتغدى مع اسرتى ومبحببش اكل لوحدى عشان مبحسش بطعم الاكل *الكلية بترغمنى دائما ع انى افوت وقت الغدا * وقت الغدا من 3 ونصف ل 4 ..ياما بكون خلصت او ف الطريق وقربت ..
مؤخرا باحضر بعد اما يخلصوا تقريبا ..برغم انى ببقى زعلانة اوي بس مبقولش حاجة
انا مبحبش حد يزعل منى او يظن فيا حاجة انا مش اقصدها او كده للاسف بتحصل كتيير
وببقى زعلانة اوي ..وبحب اعمل حاجات فى البيت ..وبعمل اللى بقدر عليه وساعات بضغط ع نفسى
عشان محدش يزعل او يضايق ..
انا من النوع اللى ممكن افوت وقت يومى كله عشان اقضيه مع اسرتى ومذاكرش الا لما يناموا عشان مبقاش ضيعت وقت مقعدتش معاهم
حتى وقت المفضل اللى بقعد فيه ع النت لما يناموا اخر النهار كده
مهما عملت وعملت فى الاخر يتهمونك بالاستهتار والاهمال
دا غير لما تكون بتعمل حاجات ولانك مش بتقول عملت ايه وسويت ايه
محدش بياخد باله ويبقى الظن انك برده معملتش حاجة .
برده تلقيت لوم كتيير ع السهر ..بس بجد خارج عن ارداتى ...انا نفسى مش عارفة مالى بقالى اسبوعين تقريبا مش بنام كتير
اشعر بتعب وارهاااق شديد وزيادة عليه الحالة النفسية الاخيرة ...
كم ووددت ان اصرخ بصوت عالى حتى افرغ الشحنات بداخلى
انا مش عايزة ارجع لحالة الاحباط والاكتئاب اللى تملكتنى طوال الصيف
اصبحت شخصا اخر
وبجد الموضوع كان صعب انى انتشل نفسى منه
الحقيقة الدراسة هى اللى العامل اللى فرق بجد فى الموضوع ده
..وبالرغم انى لسه بعانى من بقايا الاكتئاب ده او ممكن نقول مرحلة سوداء بس علمتنى كتيير
وهو ده اللى بعدنى الفترة اللى فاتت عن البلوج
هحاول على اد ما قدر ابقى احسن وانام بدرى واذاكر كويس عشان انا مش عاجبنى نفسى كده
تقريبا مش بروح الكلية الا على السكاشن
انا حيرتنى بجد !!!
نسيت اخر كلمتين كنت هقولهم
نعساااانة ع الاخر ..اجهاد وارهاق
:)
ويصاحبه ايضا سوء الظن بك
لا اعلم ماهى مشكلة الاخرين ..اينسون هم ؟ *ينسون ولا قرفة * هههه ..بينسوا ولا مبياخدوش بالهم
لماذا لايفكرون بالاخرين ويضعون نفسهم فى اماكنهم ويروا ماذا يفعلون؟
المشكلة فعلا لما تبقى بتعمل وبتعمل ويرجع يتقال لك انت مبتعملش
زى بالظبط اللى قعد يذاكر 3 ايام ودخل الامتحان الشفوى ومعرفش يجاوب
اولا يوم غريب وادائى كان ضعيف فى الامتحان اليوم
ثانيا : انا لا احب التأخر فى الرجوع للمنزل .. ببساطة اشعر بالاختناق والقلق والتوتر طالما انى بعيده عن المنزل
ولكن عندما تأخرت اليوم بسبب المراجعة اللى حتى محضرتهاش كلها وسيبتها عشان الحق اروح
ووجهت بكلام كثير مع انى لا احب التأخير احب وقت الصباح واخر وقت ليا بره اكون داخلة البيت ع المغرب* دا كبيرى اما اتأخر اتأخر جدا* وهم يعرفون ذلك وهذا حدث رغما عنى وهاتفتهم مرتين مرة قبل المراجعة ومرة اما ركبت المترو
عرفت بقى من شوية ان فى واحدة كانت هتتخطف وتتسرق بمعنى اصح من قدام المحطة بتاعتنا بس من الناحية التانية *مش اللى بنزل منها*
الصراحة حاجة تخنق
ثالثا: نتيجة لثانيا وانى كنت عايزة اروح بدرى عشام متأخرش وميقلقووش ومش مشكلة تصوير الورق وبكره الصبح حتى لو روحت للورق بس عادى جدا *برغم ان المشوار تقيل على قلبى جدا* بس هروحه عشان امتحان السبت
لما خرجت من المراجعة كان فى بالى انى هصور الورق وبعدين اروح والدنيا هتكون ممش زحمة فى المكتية
بمجرد خروجى من الصالة ..خفت كان معايا صاحباتى بس قلنا خليها بكره عشان الدنيا ليلت اوي وكمان مش هنعرف نقف لوحدنا والتصوير هياخد وقت مش اقل من نصف ساعة وممكن توصل لساعة وكده
بعت رسالة لاصحابى اللى جوا يخرجواعشان نروح ..مردوش عليا وكانوا مصممين ع انهم يكملوا
احنا خدنا بعضنا ومشينا وسيبنا باقى الجروب يروحوا مع بعض ..برغم اننا كان نفسنا نبقى كلنا مع البعض العدد بيبقى اكتر
المهم زعلوا وكلمونى المشكلة اننا انقسمنا فى فريقين
فريق كان عايز يحضر والنصف التانى مش عايزين يحضروا
النصف اللى حضر عايزين يصوروا الورق دلوقتى وخلاص عشان مننزلش بكره
والنصف التانى *اللى انا منهم* عايزين نروح بسرعة عشان الوقت اتأخر وكل واحد مننا المنطقة عنده مش امان اوي
وقلنا نيجى نجيب الورق اللى ناقص ونصور ورق تانى الصبح احسن وامان وكده
لا النصف ده فاهم ده ولا دول فاهمين دول
ووقعت انا فى النصف
واستلمت كلام من هنا ومن هنا
دا غير اللوم اللى تقبلته انى تخليت عن اللى قلته وغيرت رأيي من انى اصور النهارده
مكالمات هاتفية زودت الوضع سوءا
ووراء بعض .. اقتراحات اقتراحات وكل واحد فى دماغه حاجة واحدة بس
غير قابلة للتغيير
انا مش بحب انزل يوم اجازتى الكلية بس هنزل عشان الورق عشان الصبح احسن بكتيير مش أأخر نفسى
زياده ..الحمدلله الذى حفظنى ويحفظنى فى كل وقت :)
رابعا: انا من النوع اللى بحب اروح بدرى عشان مبحبش باليل ...بحب اتغدى مع اسرتى ومبحببش اكل لوحدى عشان مبحسش بطعم الاكل *الكلية بترغمنى دائما ع انى افوت وقت الغدا * وقت الغدا من 3 ونصف ل 4 ..ياما بكون خلصت او ف الطريق وقربت ..
مؤخرا باحضر بعد اما يخلصوا تقريبا ..برغم انى ببقى زعلانة اوي بس مبقولش حاجة
انا مبحبش حد يزعل منى او يظن فيا حاجة انا مش اقصدها او كده للاسف بتحصل كتيير
وببقى زعلانة اوي ..وبحب اعمل حاجات فى البيت ..وبعمل اللى بقدر عليه وساعات بضغط ع نفسى
عشان محدش يزعل او يضايق ..
انا من النوع اللى ممكن افوت وقت يومى كله عشان اقضيه مع اسرتى ومذاكرش الا لما يناموا عشان مبقاش ضيعت وقت مقعدتش معاهم
حتى وقت المفضل اللى بقعد فيه ع النت لما يناموا اخر النهار كده
مهما عملت وعملت فى الاخر يتهمونك بالاستهتار والاهمال
دا غير لما تكون بتعمل حاجات ولانك مش بتقول عملت ايه وسويت ايه
محدش بياخد باله ويبقى الظن انك برده معملتش حاجة .
برده تلقيت لوم كتيير ع السهر ..بس بجد خارج عن ارداتى ...انا نفسى مش عارفة مالى بقالى اسبوعين تقريبا مش بنام كتير
اشعر بتعب وارهاااق شديد وزيادة عليه الحالة النفسية الاخيرة ...
كم ووددت ان اصرخ بصوت عالى حتى افرغ الشحنات بداخلى
انا مش عايزة ارجع لحالة الاحباط والاكتئاب اللى تملكتنى طوال الصيف
اصبحت شخصا اخر
وبجد الموضوع كان صعب انى انتشل نفسى منه
الحقيقة الدراسة هى اللى العامل اللى فرق بجد فى الموضوع ده
..وبالرغم انى لسه بعانى من بقايا الاكتئاب ده او ممكن نقول مرحلة سوداء بس علمتنى كتيير
وهو ده اللى بعدنى الفترة اللى فاتت عن البلوج
هحاول على اد ما قدر ابقى احسن وانام بدرى واذاكر كويس عشان انا مش عاجبنى نفسى كده
تقريبا مش بروح الكلية الا على السكاشن
انا حيرتنى بجد !!!
نسيت اخر كلمتين كنت هقولهم
نعساااانة ع الاخر ..اجهاد وارهاق
:)
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق